![]() |
![]() |
![]() |
„Inwentaryzacja założeń ogrodowych na dawnych Kresach – kontynuacja”
Etap III. Województwo lwowskie, dawny powiat rudecki.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Projekt współfinansowany był ze środków Samorządu Województwa Podkarpackiego.
Projekt naukowy kontynuowany dzięki ponownemu finansowemu wsparciu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Marszałka Województwa Podkarpackiego ma na celu przeprowadzenie terenowej inwentaryzacji zabytkowych założeń dworsko-ogrodowych, położonych na terenach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, umownie nazywanych „Kresami”. Inicjatywa ta, nieprzypadkowo zrodziła się w Arboretum w Bolestraszycach, którego założyciel i wieloletni dyrektor, profesor Jerzy Piórecki, podjął się w trudnych czasach dokonać heroicznego wysiłku terenowej inwentaryzacji zabytkowych parków i ogrodów, położonych na terenie ówczesnych trzech województw: przemyskiego, rzeszowskiego i krośnieńskiego. Pracy tej dokonał sam, bez zespołu badawczego, nie szczędząc czasu ani własnych środków finansowych. Niniejsze opracowanie jest uzupełnieniem i kontynuacją tych prac obejmujących na obecnym etapie tereny przedwojennego województwa lwowskiego znajdujące się obecnie na terenie Ukrainy. Realizowane zadanie dotyczy inwentaryzacji terenowej historycznych założeń dworsko-ogrodowych na terenie przedwojennego powiatu rudeckiego. W dotychczasowych pracach inwentaryzacyjnych dotyczących pozostałości materialnych Polskiego dziedzictwa kulturowego na Kresach ogrody i parki podworskie były pomijane, w związku z czym zadanie ma charakter pionierski. Jego realizacja, przynajmniej częściowo, wypełnia lukę̨ w badaniach nad sztuką i kultura materialną tych terenów. Udokumentowanie owej istotnej części polskiego dziedzictwa narodowego jest niezbędne w celu dopełnienia wiedzy dotyczącej architektury rezydencjonalnej na Kresach. Niniejszy projekt uzupełnia fundamentalną pracę Romana Aftanazego, dotyczącą kresowych rezydencji w której założenia ogrodowe zostały potraktowane marginalnie, a znaczna część z inwentaryzowanych dworów nie została w tym opracowaniu uwzględniona. Podkreślić́ trzeba, że dotychczasowy stan wiedzy dotyczący historycznych założeń dworsko-ogrodowych na Kresach jest znikomy. Przeprowadzenie prac terenowych w tym kontekście wydaje się mieć pierwszorzędne znaczenie z uwagi na postępującą degradację terenów podworskich i odchodząca wraz pokoleniem pamięć o tych założeniach. Pamiętać trzeba, że nie są prowadzone jakiekolwiek systematyczne prace na miarę inwentaryzacji architektury sakralnej. Podstawą dla realizacji zadania są wyjazdy terenowe na terytorium Ukrainy. Inwentaryzacyjne prace terenowe biegną niejako dwutorowo. Po pierwsze, polegają na zlokalizowaniu historycznych założeń ogrodowych i zapoznaniu się ze stanem ich zachowania, a w miarę możliwości rozpoznaniu pozostałości ich historycznej struktury i przeprowadzenia wywiadu wśród miejscowej ludności. Po drugie, na wstępnym dendrologicznych rozpoznaniu najcenniejszych, najstarszych oraz rzadkich i chronionych gatunków. Niezwykle pomocny w realizacji zadania jest multidysyplinarny charakter zespołu badawczego, w skład którego wchodzą botanicy, historycy ogrodnictwa, a także historyk sztuki o wieloletnim doświadczeniu w prowadzeniu prac inwentaryzacyjnych na Kresach. Duże znaczenie ma zaangażowanie w projekt Pana Profesora Jerzego Pióreckiego, specjalisty w zakresie badań nad historycznymi ogrodami na terenie Małopolski Wschodniej. Za kierownicywo prac inwentaryzacyjnych odpowiedzialny jest Pan dr Rafał Nestorow z Instytutu Sztuki PAN w Warszawie (Biuro w Krakowie).
Celem niniejszego projektu jest przede wszystkim przeprowadzenie prac terenowych pozwalających ocenić ilość i stan zachowania historycznych założeń ogrodowych oraz zebranie dokumentacji fotograficznej i opisowej, która w przyszłości stanie się merytoryczną podstawą dla opublikowania szczegółowego inwentarza ogrodów z terenów województwa lwowskiego, a w dalszej perspektywie kolejnych województw dawnych Kresów Południowo-Wschodniej Rzeczypospolitej, z uwzględnieniem szerokich ram historyczno-artystycznych na wzór „Materiałów do Dziejów Sztuki Sakralnej na dawnych Kresach Rzeczypospolitej” Całość pozyskanych materiałów jest gromadzona w Archiwum Arboretum i Zakładu Fizjografii w Bolestraszycach. Działająca w ramach struktury Arboretum Pracownia Inwentaryzacji Założeń Ogrodowych, zajmuje się̨ od wielu lat realizacją różnego typu działań́, m.in. inwentaryzacją dendrologiczną zabytkowych założeń́ dworskich (m.in. Targowiska, Nowy Nart, Przemyśl Bakończyce, Łopuszka), koncepcją rewaloryzacji i adaptacji zabytkowych parków (Bojanów), czy też czynnie realizuje projekty z zakresu rewaloryzacji historycznych założeń ogrodowych (m.in. Lesko, Lipnik). Arboretum Bolestraszyce posiada wieloletnie doświadczenie w badaniach nad historycznymi założeniami podworskimi na terenie Podkarpacia. Wymienić tu można rozliczne inicjatywy związane z inwentaryzacją parków podworskich Małopolski Wschodniej, czego efektem są m.in. trzy fundamentalne prace Profesora Jerzego Pióreckiego, poświęcone zabytkowym Parkom Podkarpacia, a także aktualnie wydawane pozycje dotyczące historycznych założeń ogrodowych, czy prace związane ściśle z terenową inwentaryzacją podworskich parków. Niezwykle istotne jest zwłaszcza doświadczenie w badaniach terenowych, pogłębione w ostatnich latach przy projektach dotyczących historycznych odmian jabłoni, podjęte we współpracy z lwowskim Ogrodem Botanicznym czy wieloletni projekt poświęcony dereniowi jadalnemu (obydwa projekty prowadzone są również na terenie Ukrainy).
W 2015 roku przeprowadzono terenowe prace inwentaryzacyjne obejmujące 39 założeń ogrodowych (lista poniżej). Zebrany materiał opisowy i fotograficzny oraz informacje historyczne wraz z mapami został zgromadzony w Archiwum Arboretum w Bolestraszycach. W kolejnym roku pracami inwentaryzacyjnymi, planujemy objąć dwa kolejne powiaty dawnego województwa lwowskiego: samborski i turecki. Wszystkie osoby mające rodzinne zdjęcia, mapy, plany lub jakiekolwiek informacje dotyczące zabytkowych założeń ogrodowych na terenie dawnych Kresów Południowo-Wschodnich, prosimy o kontakt.
Lista założeń dworsko-ogrodowych zinwentaryzowanych w 2015 roku.
POWIAT RUDKI
- Andryanów (Andryanów, ukr. Андріянів)
- Beńkowa Wisznia (ukr. Вишня)
- Brzeziec (ukr. Березець)
- Buczały (ukr. Бучали)
- Chłopy (ukr. Переможне)
- Czajkowice (ukr. Чайковичі)
- Czernichów (ukr. Чернихів)
- Dubaniowice (ukr. Дубаневичі)
- Hołodówka (ukr. Задністряни)
- Horożanna Wielka (ukr. Велика Горожанна)
- Hoszany (ukr. Гра́дівка)
- Jakimczyce (ukr. Якимчиці)
- Jaremków (ukr. Яремків)
- Katarynice (ukr. Катериничі)
- Komarno (ukr. Комарно)
- Koniuszki Królewskie (ukr. Конюшки-Королівські)
- Koniuszki Siemianowskie (ukr. Луки)
- Koniuszki Tuligłowskie (ukr. Конюшки- Тулиголівські)
- Laszki Zawiązane (ukr. Завязанцi)
- Łowczyce (ukr. Лівчиці)
- Manasterzec (ukr. Монастирець)
- Michalewicze (Michalewice) (ukr. Михайлевичі)
- Milczyce (ukr. Мильчиці)
- Mosty (ukr. Мoсти)
- Nowosiółki Gościnne (ukr. Новосілки-Гостинні)
- Nowosiółki Oparskie (ukr. Новосілки-Опарські)
- Ostrów (ukr. Острів)
- Podhajczyki (ukr. Підгайчики)
- Pohorce (ukr. Погірці)
- Porzecze (ukr. Поріччя)
- Rudki (ukr. Рудки)
- Rumno (ukr. Грімне)
- Ryczychów (ukr. Ричагів)
- Szeptyce (ukr. Шептичі)
- Szołomienice (ukr. Шоломиничі)
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове)
- Uherce Wieniawskie (ukr. Зелений Гай)
- Wańkowice (Więckowice, ukr. Ваньковичi)
- Wistowice (ukr. Вістовичі)
- Beńkowa Wisznia (ukr. Вишня). Aleja wjazdowa do dworu.
- Beńkowa Wisznia (ukr. Вишня). Budynek dawnego dworu Aleksandra Fredry, tzw. Fredrówka.
- Beńkowa Wisznia (ukr. Вишня). Pałac Fredrów. Widok elewacji ogrodowej.
- Beńkowa Wisznia (ukr. Вишня). Widok z nad stawu w kierunku skarpy.
- Beńkowa Wisznia (ukr. Вишня). Okazały jesion na granicy parku.
- Beńkowa Wisznia (ukr. Вишня). Fragment stawu oraz wtórne zadrzewienia na skarpie.
- Beńkowa Wisznia (ukr. Вишня). Fragment stawu oraz wtórne zadrzewienia na skarpie.
- Beńkowa Wisznia (ukr. Вишня). Fragment pałacowej oficyny.
- Chłopy (ukr. Переможне). Aleja grabowa na terenie założenia parkowego Lanckorońskich.
- Chłopy (ukr. Переможне). Pomnikowa lipa w jednej z parkowych alei.
- Chłopy (ukr. Переможне). Jeden z dwóch okazałych modrzewi (310-330 cm obwodu) rosnących przed elewacją pałacu Lanckorońskich.
- Chłopy (ukr. Переможне). ruiny pałacu Lanckorońskich, który był zachowany w dość dobrym stanie jeszcze na pocz. obecnego stulecia. Z boku okazały modrzew oraz klon polny.
- Chłopy (ukr. Переможне). Aleja grabowo-lipowa na skraju parku.
- Chłopy (ukr. Переможне). Granica parku w postaci rozluźnionego szpaleru grabowego oraz dobrze zachowanej ahy.
- Chłopy (ukr. Переможне). Oprócz założenia pałacowo-parkowego Lanckorońskich w Chłopach, po przeciwnej stronie drogi do Komarna zachowane są w dobrym stanie fortyfikacje bastionowe z XVII w. na rzucie kwadratu o boku ok. 200 m.
- Chłopy (ukr. Переможне). Na terenie dawnego założenia obronnego znajduje się obecnie boisko oraz budynki klubowe. Wały ziemne są czytelne i zachowane w dobrym stanie.
- Chłopy (ukr. Переможне). Częściowo przekopane wały dawnego założenia obronnego.
- Czajkowice (ukr.Чайковичі). Pałac Balów, w okresie sowieckim mieszczący kołchozową „kantorę”. Obecnie wraz z terenem podworskim w rękach prywatnych.
- Czajkowice (ukr.Чайковичі). Widok od pałacu w kierunku kościoła użytkowanego jako spichlerz.
- Czernichów (ukr. Чернихів). Okazały białodrzew naturalnego pochodzenia na granicy dawnego założenia ogrodowego.
- Czernichów (ukr. Чернихів). Jedna z lip zachowana nieopodal dworu należącego niegdyś do rodziny Koponackich.
- Czernichów (ukr. Чернихів). Spichlerz dworski na terenie dworskiego folwarku, który wchłonięty został przez kołchoz.
- Czernichów (ukr. Чернихів). Dwór oraz budynek kuchni (?) należące niegdyś do rodziny Konopackich, usytuowane na wysokiej ziemnej platformie.
- Hoszany (ukr. Гра́дівка). Majdana w obrębie zachowanych w dobrym stanie nowożytnych fortyfikacji bastionowych, pozostałości po dawnym założeniu mieszkalno-obronnym.
- Hoszany (ukr. Гра́дівка). Kolumna zwieńczona krzyżem przy drodze do Dubanowic, najprawdopodobniej z czasów Jana III Sobieskiego.
- Koniuszki Siemianowskie (ukr. Луки). Na terenie górnego folwarku należącego niegdyś do Mieczysława Lewickiego zachowały się pojedyncze drzewa, m.in. klon jawor.
- Koniuszki Siemianowskie (ukr. Луки). Budynek dworu (?) na terenie górnego folwarku.
- Koniuszki Siemianowskie (ukr. Луки). Dwór Mieczysława Lewickiego. Widok elewacji ogrodowej.
- Koniuszki Siemianowskie (ukr. Луки). Dwór Mieczysława Lewickiego. Widok elewacji bocznej i ogrodowej.
- Koniuszki Siemianowskie (ukr. Луки). Dwór Mieczysława Lewickiego. Widok elewacji frontowej, z wtórnym nasadzeniami świerkowymi. Dwór mieszczący do niedawna szkołę stoi obecnie opuszczony.
- Laszki Zawiązane (ukr. Завязанцi). Majdan dawnego obronnego założenia na rzucie kwadratu z czterema zachowanymi bastionami. W trawie widoczne resztki gruzów po zburzonym budynku mieszkalnym.
- Laszki Zawiązane (ukr. Завязанцi). Sad podworski po przeciwnej stronie założenia obronnego.
- Laszki Zawiązane (ukr. Завязанцi). Jeden ze stawów podworskich na terenie dolnego folwarku.
- Laszki Zawiązane (ukr. Завязанцi). Jabłonie w sadzie podworskim.
- Michalewicze (Michalewice) (ukr. Михайлевичі). Budynek dawnego dworu w częściowej ruinie. Druga część dworu przebudowana i mieszcząca miejscowy „narodny dim”.
- Michalewicze (Michalewice) (ukr. Михайлевичі). Okazały wiąż górski przy przebudowanym dawnym budynku wchodzącym niegdyś w skład zespołu dworskiego.
- Michalewicze (Michalewice) (ukr. Михайлевичі). Pozostałości kasztanowej alei.
- Manasterzec (ukr. Монастирець). Dwór Trojanowskich. Obecnie szkoła.
- Manasterzec (ukr. Монастирець). Dwór Trojanowskich. Obecnie szkoła. Widok elewacji frontowej oraz wtórnych nasadzeń kasztanowca.
- Nowosiółki Gościnne (ukr. Новосілки-Гостинні). Spichlerz oraz brama prowadząca na teren folwarku.
- Nowosiółki Gościnne (ukr. Новосілки-Гостинні). Oficyna dworska oraz budynek gospodarczy. Obecnie prywatny dom mieszkalny.
- Nowosiółki Gościnne (ukr. Новосілки-Гостинні). Aleja kasztanowa prowadząca w kierunku niezachowanego dworu.
- Nowosiółki Gościnne (ukr. Новосілки-Гостинні). Aleja prowadząca do założenia dworskiego od drogi Rudki-Sambor.
- Ostrów (ukr. Острів). Widoczne wyraźne wypiętrzenie w nizinnym terenie, być może pozostałości dawnej osady (grodziska?) lub nowożytnych fortyfikacji ziemnych.
- Ostrów (ukr. Острів). Aleja grabowa na grobli prowadząca do pozostałości dawnej osady (grodziska?) lub nowożytnych fortyfikacji ziemnych.
- Ostrów (ukr. Острів). Wały po dawnych stawach podworskich.
- Pohorce (ukr. Погірці ). Staw na terenie parku.
- Pohorce (ukr. Погірці ). Szpaler grabowy osłaniający kwatery drzew owocowych.
- Pohorce (ukr. Погірці ). Kościół rzymskokatolicki p.w. Świętej Rodziny z lat 1935-1937 wchodzący w skąłd zespołu parkowo-pałacowego.
- Pohorce (ukr. Погірці ). Zachowane aleje lipowe wiodące do niezachowanego pałacu. obecnie całkowicie ogłowione.
- Pohorce (ukr. Погірці ). Okazały orzech czarny.
- Pohorce (ukr. Погірці ). Miłorząb japoński.
- Pohorce (ukr. Погірці ). Jedna z dróg dojazdowych do parku.
- Szeptyce (ukr. Шептичі). Staw folwarczny. Jedyna pozostałość po dawnym założeniu.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Kaplica grobowa Balów na miejscowym cmentarzu rzymskokatolickim.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Monumentalna topola biała o obwodzie 700 cm przy drodze wiodącej do założenia.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Aleja wiodąca do pałacu.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Jeden z budynków gospodarczego zaplecza pałacu.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Budynek gospodarczy z widoczną datą 1922.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Budynek pałacowych stajni.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Pień jednej ze zwalonych robinii akacjowych wśród dzikiego samosiewu na terenie pałacowego parku.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Pozostałości kwater dawnego sadu owocowego.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Szpaler grabowy za pałacem prowadzący do kopca widokowego.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Pałac Balów. Widok elewacji frontowej.
- Tuligłowy (ukr.Тулиголове). Pałac Balów wraz z budynkiem wcześniejszego dworu później pełniącego funkcję pałacowej oficyny.
- Wistowice (ukr. Вістовичі). Jedyną pozostałością po dawnym założeniu jest fragment lipowego szpaleru.
- Wistowice (ukr. Вістовичі). Pnie lipowego szpaleru.